dojechał szczęśliwie. martwiłam się...właśnie popijam w wielkim kubasie herbatę cynamonową. od Niego. obok stoi cała puszka, ozdabiana Jego dłońmi.

czy można płakać z miłości? ja płakałam. i teraz też mam szkliste oczy, gdy patrzę na tę puszkę, jednocześnie uśmiechając się do Niego w myślach.

jestem taka spokojna o Naszą przyszłość...cudownie jest budzić się rano i widzieć twarz Ukochanej Osoby, pocałować na powitanie i wtulić sie w ramiona.

mawiaja: 'diabeł tkwi w szczegółach' i to samo dotyczy miłości. życie Razem składa się również ze wspólnych zakupów, przygotowywania posiłków, wspólnego mycia pleców, wyprowadzaniu psa czy siedzenia na pomoście/hamaku i zjadaniu czereśni albo śliwek prosto z drzewa.
swobodne rozmowy, czułe uśmiechy i rozwydrzone spojrzenia- cali My. czujemy się jak młodzi bogowie. szkoda tylko, że czas leci nieubłaganie i łikend już jest za, ale przed Nim i przede mną jeszcze tyle cudownych chwil.

wiesz Kocie? znów muszę sama wetrzeć w siebie aloes z proteinkami. a ja nie sięgam. bu.

wspominam każdą Naszą chwilę
...Ty wiesz co.