Grube zasłony na oknach, opaska na oczach, głęboko w pachnącej pościeli. Tysiące nielogicznych myśli krążących pod pomarańczowym sufitem. Oddziela mnie od nich jedynie muzyka. Nie pozwala się zbliżyć i wszystko nadal pod kontrolą.
Spadam
powoli spadam
w korytarze świateł
w pomruki znaczeń
Ty jesteś do rżnięcia, ty do kochania a ty pozostaniesz niezrealizowanym marzeniem. Niezdobytą twierdzą. I wszystko było by all right, gdyby nie ten zlepek myśli, kilka zachowanych obrazów i przepiękny zapach.
Spadam
pomiędzy zdania
w niedorzeczności
bez wahania
Ot taka egzaltacja. Może szybciej przejdzie.