Wpis który komentujesz:
Jose Rodriguez Montoya doszedł do perfekcji w wyrażaniu uczuć.
Po prostu na plaży Kadyksu wstał, otrzepał się z piachu. Wydrapał ziarna z oczu, palcami potarł palce. Wygładził koszulę. Podciągnął spodnie. I strzepnął. Włosów nie dotykał, bo wiedział, że nie ma sensu wyskubywać ziaren. Same odlecą przy pokłonach. No więc,nikogo nie było na plaży, bo to przecież plaża Kadyksu jeszcze na kilka chwil przed wschodem słońca.
Tedy wstał, otrząsnął się i ukłonił.
Ukłonił się.
Ziarna spadały, jak przewidział.
Ukłaniał się.
Milcząco.
Nikogo nie było na plaży, ale czuł, że wszyscy są zachwyceni.
.
Po prostu na plaży Kadyksu wstał, otrzepał się z piachu. Wydrapał ziarna z oczu, palcami potarł palce. Wygładził koszulę. Podciągnął spodnie. I strzepnął. Włosów nie dotykał, bo wiedział, że nie ma sensu wyskubywać ziaren. Same odlecą przy pokłonach. No więc,nikogo nie było na plaży, bo to przecież plaża Kadyksu jeszcze na kilka chwil przed wschodem słońca.
Tedy wstał, otrząsnął się i ukłonił.
Ukłonił się.
Ziarna spadały, jak przewidział.
Ukłaniał się.
Milcząco.
Nikogo nie było na plaży, ale czuł, że wszyscy są zachwyceni.
.
Inni coś od siebie:
Nie można komentować
To stwierdzili inni:
(pomarańczowym kolorem
oznaczeni są użytkownicy nlog.org)
(pomarańczowym kolorem
oznaczeni są użytkownicy nlog.org)
a mi się poddoba: ukłaniał się
koralik | 2004.12.08 23:17:46
ostatnie zdanie- mistrzostwo swiata :)
on_i_on | 2004.12.08 15:39:39
Dziękuję Ci bardzo za postawienie mi piwa na warszawskim spotkaniu nlog.org
Nie wiem, jak Ci się odwdzięczyć - może spotkamy się gdzieś na mieście, a ja wtedy oddam za piwo..