jest strasznie.....
czuje sie jak nikt....
ponoc dom to poczucie bezpieczenstwa...
kochajaca i wspierajaca rodzina...
ja nienawidze tego miejsca...
chce jak najszybciej mature i wyjechac jak najdalej od nich...
wiem ze bede tesknic...
ale tego chce na chwile dzisiejsza i na moj dzisiejszy stan....
mam za soba 3 nieprzespane, przeryczane noce...
zaczynam sie przyzwyczajac do lez...
zaczynam sie przyzwyczajac do tego ze sie dla nich nie licze...
widocznie mozna z tym zyc...
kurwa mac jak mi jest zle...
i nikt tego nie moze zrozumiec bo nikt nie wie jak jest..
nikt tego nie widzi...
jak juz jestem szczesliwa bo spotkalam JEGO to musi sie jebac cos innego...
nie czuje sie samotna bo ON mnie wspiera...
czuje sie samotna ze nie mam oparcia w rodzinie...
bo plakac w samotnosci cala noc, kiedy dom jest zapelniony "bliskimi"
to najgorsza rzecz, ktora mnie do tej pory spotkala....
oni mnie tak naprawde nie znaja...
nie mam nikogo...
no prawie...
DZIEKUJE CI KOCHANIE:*:*




***************************
"...............pojawia sie ciemnosc co piekno pochlania..."



:(