Skończyły się czyste kartki w zeszycie. Zamalowałeś je wszystkie czarną farbą. Nie zostawiłeś nawet małej białej plamki, zabrałeś całą nadzieję. Nakreśliłeś się w mojej kronice życia jako tor klęski. Mówią, że życie składa się z tego, co zrobisz, a nie z tego, co możesz zrobić. Wodzona impulsem chodzić nie będę, wolę bezpieczeństwo, a droga przez Ciebie utarta, będzie moim piętnem przeszłości.

Będzie mi Ciebie brakowało….