nlog.org | komentarze

Nie mów dość,
Gdy braknie tchu, by schwycić myśl
Ulotną tak, jak grzmotu błysk
Gdy w każdej chwili
Coś zniknie gdzieś, umilknie znów
By potem trwać w niebycie snów,
W powodzi łez, nicości ran
Nie mów dość
Zaprowadź do
Odwiecznych wrót, gdzie
Wiedzie sosen krzyk
Bo tam jest Twój dom
a szklany świt odpowie Ci,
na ciszę słów

Nie mów, że
Nie możesz iść, bo drogi szmat
I sił już brak i ciężko tak
Wyprostuj się, odetchnij znów
Nabrałeś sił by dalej żyć
Więc ruszaj w świat by zbawiać go
I nie stój tak
Nie mów, że
Nie dojdziesz tam, bo sensu brak
I czujesz że to trudne tak
Przywitaj dzień
To twój czas
By dalej żyć..........

	desperatka komentarze
Wpis który komentujesz:	Nie mów dość, Gdy braknie tchu, by schwycić myśl Ulotną tak, jak grzmotu błysk Gdy w każdej chwili Coś zniknie gdzieś, umilknie znów By potem trwać w niebycie snów, W powodzi łez, nicości ran Nie mów dość Zaprowadź do Odwiecznych wrót, gdzie Wiedzie sosen krzyk Bo tam jest Twój dom a szklany świt odpowie Ci, na ciszę słów Nie mów, że Nie możesz iść, bo drogi szmat I sił już brak i ciężko tak Wyprostuj się, odetchnij znów Nabrałeś sił by dalej żyć Więc ruszaj w świat by zbawiać go I nie stój tak Nie mów, że Nie dojdziesz tam, bo sensu brak I czujesz że to trudne tak Przywitaj dzień To twój czas By dalej żyć..........
Inni coś od siebie:	Nie można komentować
To stwierdzili inni: (pomarańczowym kolorem oznaczeni są użytkownicy nlog.org)	lee \| 2005.02.20 20:04:48 A pewnie że pogoń wałkonia jednego niech ruszy d... w końcu! W koncu to jego czas, nie?:> szukajac_siebie \| 2005.02.19 19:20:52 Mocno aktualne dla mnie. k-t \| 2005.02.19 17:30:58 mnie sie to kojarzy z Herbertem. w nastroju. czy czyms.