e. e. cummings mógłby napisać na wasz temat kolejny świetny wiersz w stylu the cambridge ladies... Naprawdę.

Tylko nie wiem, moja droga uczelniana ekipo, czy mam wam z tego powodu gratulować czy nad wami zapłakać.
Chyba wybiorę coś pośrodku, tak w waszym stylu: będę to miała w dupie, dopóki nie stwierdzę, że możecie mi się jeszcze na coś przydać. Wtedy przypomnę sobie o jakimś waszym problemie i poudaję waszą koleżankę. Wiem, że wam to odpowiada bo sami tak robicie, więc będzie OK, co nie? :]

Z jakim przestajesz takim się stajesz ponoć - dla mnie już nie ponoć, widzę jak przebywanie z wami mnie zmieniło i wcale mi się to nie podoba.
Dlatego też: byle do piątku i /vaya con fuego/.
Może się obudziłam, a może wracam do siebie, whatever. Ważne, że już nie do was.