... sen to taka dziwna przestrzeń, która pochłania nas bezgranicznie. Tak jak tylko ona potrafi. W nim nie jesteśmy już sobą, chociaż przeciez to wciąż my. Tylko w nim przez krótką chwilę możemy stać sie kimś zupełnie innym. Albo wręcz przeciwnie. Poznać siebie. Własne pragnienia. Bo w końcu nikt nie zna nas tak dobrze jak my sami. Tylko tam robimy rzeczy, które nie mają wpływu na innych. Bo wszystko jest tak jak chcemy lub wręcz przeciwnie. Przez to,iż sen jest rzeczą tak prostą i oczywistą, jego niezwykła istota zostaje pominięta. Fascynuje nas, kusi, ciekawi. Ciągle pragniemy więcej. A dla niektórych ciągłe penetrowanie jego przestrzeni stało sie niebanalnym hobby. Bo w końcu tylko tam wszystko jest mozliwe. I kto by pomyślał, ze z taką magią mamy do czynienia na co dzień.



no to chyba koniec filozoficznych przemyślunków :PP