czuję się zdecydowanie lepiej. to oznacza, że hasło na weekend 'zdaj zerówkę z socjologii' jest nadal aktualne, a moja obecność na występie WOŚPowym brata z zespołem na Gryfii, gdzie być tym razem koniecznie muszę, również jak najbardziej do zrealizowania. tak więc jeszcze paręnaście lub parędziesiąt minut wolnego, a potem do roboty. cześć.
---


przeprowadzka, moi mili.

jestem. piję lipę z miodem. nie ustępuję miejsca w autobusie i widzę rzeczy, których nie ma. a jeśli widzę te, które są, to nie mogę ich rozpoznać, zindentyfikować. gdybyś miał(a) okazję mnie dziś zobaczyć, to z pewnością zapytał(a)byś Marika, a co ty dziś taka niewyraźna? - bo czuję się niewyraźnie. to miał być pracowity piątek. skończy się jedynie na planowaniu. jakby tego było mało, już drugi ząb, wątpliwej u mnie mądrości, daje o sobie znać. no nic, jutro będzie lepiej. idę na łóżko, posłucham The Stylistics, pięknych piosenek o miłości, och.

resztkami sił muszę dotrzeć na jedną nudną trwającą 45 minut historię wychowania. już nie mogę się doczekać aż wrócę i napiję się lipy z miodem ku ukojeniu tego nieznośnego bólu gardła.

zasnę czy nie zasnę? noc z bolącym gardłem.

podobno mamy zbyt silny sygnał, dlatego internetu więcej nie ma, niż jest. i to oczywiście nasza wina.
od jutra powinnam włączyć funkcjonowanie na najwyższych obrotach, by przetrwać na studiach najbliższe tygodnie.
hałasy mi przeszkadzają. starsze małżeństwo mieszkające za ścianą w sąsiedniej klatce stanowczo przesadza z oglądaniem telewizji na cały regulator. w trakcie nauki nie potrzebuję wiedzieć, że właśnie lecą u nich 'śpiewające fortepiany'. a zresztą, mają tak, od kiedy pamiętam (tj. od ok. 7 lat).
ekshibicjonizm internetowy ostatnimi czasy na słabym poziomie. nudno, jak flaki z olejem, dlatego rozumiem, wszystko rozumiem.
teraz (22:44) cierpliwie poczekam, aż dadzą mi trochę internetu, dodam wpis, wyłączę kompa, puszczę płytę i pójdę spać. dobranoc!

wewnętrzny ból, krzyk, cokolwiek.

nie zapadłam się pod ziemię. internet nie działa tak, jak powinien. a co u mnie? załamuję się i pocieszam na przemian, poza tym marzę o wielkich rzeczach. adios.
---

gg to już całkiem nie łapie, więc jeśli pisałeś/aś coś do mnie na przestrzeni ostatnich dwóch dni, to raczej nie miałam i nadal nie mam szansy tego odczytać. a jeśli ta notka się doda, to już w ogóle będzie cud.
chyba tylko tel.
---

drżę.

... i nie czuję niczego.

pogoda jakaś taka niesylwestrowa... za oknem deszcz i drzewa się chwieją. teraz to dopiero przydałby się śnieg i mróz -10 st. C! (tak jak tutaj, tutaj lub tutaj). czy raczej nie wiem o czym piszę?

ostatni w miarę sensowny wpis tego roku. szczęśliwego nowego 2007, obfitego w niezapomniane chwile, pełnego radości i pozytywnych emocji ludzie!
---

niechcąco. przykro mi chłopcze, ty nowego roku nie przywitasz.

zimno mi w ręce, nie mam zapału do pracy jak szanowny kolega, ani odpowiedniego nastawienia do powitania nowego roku. ale to wszystko zmienia się przecież jak w kalejdoskopie.

a na niektóre informacje to już nie ma innego wyjścia, jak tylko zareagować beztroskim śmiechem.
najlepiej :)

czar... prysł. don't fool yourself anymore.

do tych czasów wrócić... och! byłoby słodko. [a propos: uwielbiam to zdjęcie, w portfelu noszę].
świąteczny spacer po plaży.


Corinne Bailey Rae - I'd like to

najczęściej powtarzane życzenie rodziny dla mnie: znalezienia sobie chłopaka/faceta, najlepiej 190 cm wzrostu. ee, nie wiedziałam, że tak bardzo przeszkadza im mój stan wolny. zastanawiające :)

Święta. bez klimatu, bo to nie te lata... po prostu nie te lata. niby bez, a jednak z. cokolwiek czujesz. ja jednak staram się zrozumieć coś innego odnośnie tego czasu, ale to już grubszy temat... i czuję, że musiałabym go z kimś przedyskutować, żeby sobie w tym pomóc.

pogodnych, zdrowych i pełnych pozytywnej energii życzę!


Husky Rescue - Sleep tight tiger


p.s. a kosik znowu śpiewa za oknem.

miałam nadzieję się dziś wyspać. niestety, to jeszcze nie dzisiaj. poza tym jest grudzień, jutro wigilia, jest parę minut po 2 w nocy, a ja słyszę jakieś ćwierkające ptaszki za oknem. wyłączę muzykę, otworzę okno i się przekonam, czy to mi się nie wydaje. ok, NIE WYDAJE. zbliżający się ku końcowi rok 2006 ogłaszam więc ROKIEM ANOMALII POGODOWYCH.

jeszcze nigdy nie zrobiłam tyle dobrego dla domu co dzisiaj. czas dobrych uczynków czy coś. na mieście szaleńcy różnego rodzaju. do centrum autobusem jechałam zamiast 5 minut, to 25. a i tak nie załatwiłam tego, co chciałam.

wieczór dla mnie. czekolada [otrzymana w podzięce od sąsiadki za przechowanie tego], jogurt i relaks przy Bliss n Eso i innych stuffikach. ;)
---


Itoshii hito.



Dreadsquad feat. Ras Luta - Mama

.

hejho. miała być notka, ale nie będzie notki. hejho.
---


albo będzie. zrobię psikusa i będzie apdejt.

kurde. jeszcze mi się nie zdarzyło w tym 19,5-letnim życiu [ho ho ho] umówić się z... tatą. dziś [wczoraj, bo już następny dzień się w sumie zaczął], pod ratuszem, o 17:09, po spektaklu [a propos - weź idź z chamstwem do teatru]. i w ogóle tak idziemy idziemy, mija nas jakiś kolo, po czym tata rzekł gapił się na Ciebie jak na tą.. no.. Wenus z Milo. hahaha! bez komentarza. po załatwieniu sprawy co... do dziewczyn do akademika. autobus dopiero za pół godziny, to postanowiłam się trochę powałęsać, po drodze spotkałam Świętego Mikołaja, a dotarłam do empiku, gdzie poczytałam sobie grzbiety i okładki książek, do płyt nie ma co zachodzić, bo chłam raczej. co było dalej to w sumie nieważne, czyli nie ma o czym gadać/pisać. ;)


chaos no no, wiem.

jogurt mandarynkowy. uwielbiam.
---

tydzień temu bodajże mama próbowała mnie ściągnąć z łóżka o 8, bo śliczny wschód słońca. ja na to eee, śpię. jak dobrze pamiętam, wstałam wtedy po 10 i dopiero wtedy mogłam się pozachwycać... boskie (?), piekielnie niesamowite.

to nic, że krzywo. mamie się wybacza!

kosmos, kosmos... plus totalna pomyłka raz jeszcze.


Sade - King of sorrow.

just another day and nothing's any good.