Mówią niektórzy, że schizofrenia, rozszczepienie osobowości, jest znamieniem ducha naszej epoki. Nasza schizofrenia bywa jednak świadomie zamierzona, jawi się mianowicie jako możliwość samoobrony, obrony osoby, która czuje, że znaczną swoją część utraciła w mechanizmie życia zbiorowego. Jest to sposób na zabezpieczenie podmiotowości. Wyrzec się siebie „częściowo”, skoro nie można inaczej, ale gdzieś „w głębi”, „na innym poziomie” strzec siebie „prawdziwego”, strzec przestrzeni wewnętrznej gdzie mówi się innym językiem, gdzie ukryć można coś, co uznaje się za najbardziej własne: wspomnienia, wartości, potrzebę buntu.


---------------

Nie ma miłości, są tylko chwile, w których się gubimy. Na chwilę wpadamy, na chwilę jesteśmy, za chwilę dalszy ciąg programu. Kilka chwil jeszcze mamy.



nienienieprawda

---------------

Kocham ten obłęd, bez niego życie byłoby serią nanizanych na sznurek czwartków.