czasem nie da się zapełnić czyjejś pustki

a do najodleglejszych myśli siegamy by oszukać siebie



mam dużo trucizn




chętnie oddam




i co zrobić z hucząca przestrzenia mnie?
jestem wypalony, niewiele pozostało wiary, teraz wszystko przeszywa,
teraz w sekundach czuje swoje rozmiękczenie
po jednej stronie Faust,
chodź do mnie
o nic nie pytaj
popatrzymy
pooddychamy
są sekundy gdy każdy dźwięk razi
chodź, razem położymy się wśród szkła
i nie będziesz musiał już nikomu wierzyć
nic



ciekawość jedynie kaleczy, śmieszy Cię to, śmieszy jak mnie spierdoliłeś, a może to ja się śmieję, że podsuwasz mi luksusy, kobiety, pieniądze a ja na wszystko pluję? i patrzysz smutnymi oczami z twarzy urodziwego dziadka mroza, ale nie, to nie tak, bo to Ty mnie stworzyłeś niepełnym, dałeś połowę, i tak pokracznie prę do przodu, po kamieniach i wzgórzach, gorach i dolinach, i gdy juz znajdę siłe by coś, coś małego a dla mnie Coś przez duże C, bo na ogół sił nie mam, i gdy już znajdę i widzę cel, to zawsze zawsze zawsze wyrastasz korzeniem, nie chcę doceniać nieumiejac tworzyć, ile będę kradł, ile poznawał i spadał na cztery łapy i turlał


PIERDOL SIĘ CHUJU !!!!!