"Wspomnienia czają się
Jak dziki zwierz
Mrużą oczy
Gotowe pożreć mnie
Gdy myślę że zapomnę
...
Tak bardzo tak chciałabym
W przestrzeni lekko stąpać
Odwiedzić siebie móc
W przeszłości tej
Nie tak odległej

Zdradziłam siebie pół
Zachłannie pragnąc szczęścia
Wysłałam Boga gdzieś
Na bardzo długi spacer
A przecież to szczęście
Nie kupię nigdzie go..."


bo sie boje
boje sie siebie
tego co moge myślec...czuc...zobaczyc..uslyszec...zrobic...

potrzebny reset mozgu...serca...zycia...


ponoc nie mozna zacząc jeszcze raz...
ponoc mozna poprawic to co bylo i krok po kroku zaczynac od nowa...
ponoc mozna...


potrzebuje sily na te małe kroki...