...qurde...


Zapuściłem po kilku latach niesłuchania \"The Friends of Mr Cairo\" - Jon & Vangelis.
Gorgeous!!!
Tam nie ma żadnego zbędnego dźwięku ani miejsca na \"zgubioną\" nutkę. Muzyka jest taka... skończona.
Nie znam dostatecznie języka angielskiego, żeby wypowiadać się o tekscie, ale jeśli jest tak dobry jak muzyka to Vangelis skomponował i zagrał arcydzieło, które Anderson wyśpiewał (trochę wyrecytował). Świetnie zbudowana dramaturgia.
Dziś chyba niestety nie komponuje się takiej muzyki. A szkoda. A może się komponuje tylko ja na nią trafić nie mogę.
***
W magluwagli, leciały kawałki M.H. Góreckiego. Straszliwie dołujące, ale piękne. Żoneczka kazała wyłączyć żebym deprechy nie złapał. Oczywiście, jak przystało na pantoflarza wyłączyłem, ale gdzieś \"z tyłu głowy\" siedzi mi taki niepokój. Muszę kupić jakąś płytę M.H.G. i posłuchać w samotności... Wielki artysta. Niestety już nic nie skomponuje. Szkoda.
***
Tak łatwo krytykować lub wyrażać opinie o kimś czy o czymś. Dopiero jak człowiek sam usiłuje zrobić cokolwiek, okazuje się, że wszystkie wysiłki są gówno warte. Tylko, że wtedy nie pamięta, jak krytykował innych.
Wiem, bo jestem klasycznym tego przykładem.

Zawsze łatwiej być furmanem niż koniem.

[usłyszane w tramwaju]


Wasz Wesoły Sanitariusz
...end of message...