Zrobiłem to.
W końcu. Nareszcie ?

Myślałem, że ten moment nigdy nie nastąpi.

Usunąłem wszystkie wspomnienia.

Co tylko miałem i co tylko mogło się kojarzyć.
Co mogło jątrzyć.
Co nie pozwalało zapomnieć.
Co sprawiało, że tęskniłem, że bolało.

Dziwne uczucie. Zapomnienie.
Coś jednak pozostanie - sentyment, uśmiech pojawiający się na ustach na wspomnienie tego co było i tego co mogło być.
Człowiek bywa strasznie naiwny - ma marzenia, w które wierzy.
Więcej nie chce mi się pisać. Bo i po co ? Strata czasu.
Ja już zrobiłem swój rachunek sumienia.
____________________________________________________

Xavier Naidoo - Wo willst du hin.

Viva - Xavier Naidoo Tag.
Dobrze, że miałem wolny dzień - przeznaczyłem go na słuchanie tego, co najbardziej lubię.

Szkoda, że o jego planach przyjazdu do Polski na razie cicho. A może ja mało wiem ?

+++