Dziwny wieczor. Na poczatku spoko, dziewczyny jak zawsze niepunktualne, ale sie przyzwyczailam. Poobserwowalam ludzi i czulam sie obserwowana. Dzisiaj bylam z siebie dumna, ladnie wygladalam, ladna bluzeczka, makijaz i usmiech przyklejony. 'Aga jaka ladna bluzka, ej co zrobilas z wlosami? Ladnie Ci tak, nie ruszaj, zostaw! nie zmieniaj no!' i texty tego typu. Przyjemnie. Rozmowa na lawce, usmiechy, glosne kontrowersyjne konwersacje i moje proby wydobywania z siebie w miare zrozumialych slow. Nie bylo tak zle. Lyk wodki i skrzywiona mina. Nie, nie dzisiaj. Dziewczyny spotkaly kogos kogo nie chcialy. Jakis debilek dilerek, czlowiek ktory mnie dzisiaj po raz pierwszy widzial zaczal opowiadac mi o swoim zyciu, ze byl w wiezieniu i teraz handluje. Siedzialam odwrocona do niego plecami i do nich chyba mowil. Pozniej stwierdzilam i oczywiscie powiedzialam mu, ze nie obchodzi mnie jego pseudogangsterskie zycie. Dziewczyny sciemnily, ze idziemy do mnie, a on bezczelny chcial isc z nami. Sorry koles, moj dom to nie schronisko. Diler jest dla mnie zerem. Troche zdolowala mnie rozmowa z przyjaciolka, ktora wczoraj pociela sie na twarzy agrawka. Czemu? Stwierdzila, ze jest za gruba. Przy 178 cm wazy 53 kg i uwaza, ze jest gruba. Ma bulimie i w ogole boje sie, ze ja strace. Zatraca sie w swoich glupich myslach twierdzac, ze jest najgorsza i w ogole. Szok, boje sie, boje sie, ze nastepnym razem zamiast w telefonie uslyszec 'Pociela sie' uslysze 'Pociela sie i juz jej nie ma.' Co ja bym wtedy zrobila?