Jaki niektóre osoby mają wprost nieprawdopodobny talent do dołowania mnie i doprowadzania do szewskiej pasji. To się nawet w głowie nie mieści. Ale dosyć tego. Rano sympatyczne spotkanie z Kc. i Mc., którzy przyjechali z Warszawy coś tam załatwiać i załapałem się na przewodnika po mieście... Pogadałem sobie z Kc. a potem pora do pracy. A później wszedłem na sieć i zaczęła się faza dwa. Ale dość o tym, cholera jasna dość! Na szczęście są też osoby, które mają na mnie wpływ wręcz balsamiczny i w jednej chwili cała złość paruje. Dobrze znać kogoś takiego jak Ba.... A teraz czuję się podziębiony i wykończony psychicznie, czytam sobie Chmielewską i świat może się nawet jutro skończyć - nic mnie nie wzruszy.

Później

Ona wyzwala we mnie dziką i niczym niepohamowaną agresję. Powinienem zejść jej z oczu. Im szybciej i dalej tym lepiej. Mam nadzieję, że mi się uda. Musi się udać, po prostu nie ma innej możliwości.