mama powiedziała dziś przez telefon:nawet kiedy będziesz starą kobieta a mnie będzie dane do tego momentu dotrwać-możesz się spodziewać życzeń z okazji dnia dziecka"
mamy mają tę specyficzną cechę i nie potrafią jakoś obiektywnie spojrzeć na owoce swego życia...może dlatego,że dopóki mają świadomość posiadania "dziecka"-mają równocześnie poczucie trwania własnej tożsamości?...nie wiem-ale może odkryję tę tajemnicę w momencie "mania"własnej pociechy?:,0)

na to się co prawda nie zanosi...tym bardziej dzisiaj-kiedy ze zdruzgotaniem odkryłam,że mój mężczyzna mówi,iż gra w brydża na necie-a okazuje się,że zabawia się oglądaniem obrazków obrzydliwych,płaskich gołych bab.co się dziwić,że czuję niesmak?...
jestem tolerancyjna jeśli chodzi o takie sprawy,ale jakoś żle się poczułam z tym nagłym odkryciem...
ale mam dziś spleena!
mężczyzna poszedł na "azyl"do kina i zrobił obrażoną minę gdy stwierdziłam,że nie chce oglądać tego filmu.jakby do niego nie dotarło,że po prostu nie cierpię tego gatunku!