Chych. Musialam przerwac tamten wpis, bo wszedl zaaferowany Carlos, zeby spytac, czy sie nie nudze. Nie chcialam, zeby widzial, jak bardzo rajcuje mnie net, wiec kliknelam 'dodaj wpis' i stwierdzilam nonszalancko, ze nie, nie, chociaz ten net to jakis diabelski wynalazek. Nie moglam w nocy spac.
Musze cos na ten temat napisac: troche dziwnie sie tu czuje. Troche jak...intruz? Carlos jest okropnie mily. Za mily. Kupil mi dzisiaj rano karton fajek, caly czas pyta, czy sie nudze, co bym zjadla, jak sie czuje. A ja wiem, ze taki nie jest. Oddal mi swoje lozko, a sam spi na kanapie. Denerwuje mnie to, czuje sie jak jego gosc, a zalozenie bylo takie, ze przyjezdzam i robie swoje, zeby sie mna nie stresowal. A ten mi, kurde, rozrywki wymysla. Prawda jest taka, ze mam ochote pieprznac sie z piwkiem na plazy, poopalac sie, poczytac, nie robic nic ekscytujacego. Przprszm strasznie, ze taka ze mnie nudziara, ale to slonce plus poprzedni, BARDZO intensywny miesiac troche mnie wypruly z energii. Mam trzy tygodnie na to, zeby sie doladowac, pozniej przyjedzie A. i bedzie mnie ciagac na zwiedzanie. Poki co udalo mi sie pojsc do sklepu, apteki i obejrzec z daleka plaze. Przesliczne miejsce.

Aha, wiadomosc dla P.: kochanie, Charlie ma motor i odmawia przemieszczania sie autobusami. Chyba bede w koncu musiala na to swinstwo wsiasc. ...

Pachne sloncem. Ladnie. Ale 6 tygodni nie wyrobie. Trzeba zmienic ta rezerwacje. Chcialam zauwazyc, ze tesknota to najbardziej upierdliwe uczucie na swiecie. Siedze i sie martwie. Ale tylko troche. Nie pij na budowie.