Zapiski na zapałkach od pudełek

...Może gdybym usłyszał z jego ust jakieś wytłumaczenie, byłbym w stanie go zrozumieć. Tyle że on nie miał i nie ma powodu się przede mną tłumaczyć. A ja nie mam prawa tego wymagać. Wiem - to wyłącznie jego osobista sprawa - jego życie, jego los. Czyni to co chce, i sam za to odpowiada. Tylko że ja wciąż nie mogę pojąć dlaczego to robi. Jestem w stanie zrozumieć tych, którzy z jakichś określonych przyczyn, powodów zbaczają ze ścieżki uczęszczanej przez nas, zwykłych ludzi. Ich jestem naprawdę w stanie zrozumieć, lecz jego nie, nie potrafię. Dla mnie to, co z sobą zrobił, jest nie do przyjęcia. Wiesz, nawet gdybym przeszedł to co on, nie poszedłbym w jego ślady. Nie udałbym się w strony, w które zaszedł. W życiu. Nie zniewoliłbym się tak jak on. Po prostu nie byłbym w stanie poświęcić tych niewielu podstawowych rzeczy jakie wszyscy w posiadamy. Sądzę że Ty też nie uczyniłbyś tego. Założę się że obaj po prostu nie bylibyśmy w stanie wyrzec się tak wiele za tak niewiele. A jednak on to zrobił. Zrezygnował z życia osobistego i z każdego wolnego dnia, aby oddać się całkowicie, tylko i wyłącznie tej jednej - Pracy... Nie, naprawdę, nie potrafiłbym . . .