21:30 / 08.11.2003
link
komentarz (2) | Za każdym razem, gdy się z kim¶ rozstajesz,|zostawiasz u tego kogo¶ kawałek swojej duszy.
A ten ból...|to jest brak tego kawałka.
Boli, bo jest u kogo¶ innego.
Ten kawałek kiedy¶ wróci,|ale to trwa długo.
Czasem widzę te kawałki na różnych ludziach|jako takie małe niebieskie ¶wiatełka.
Kawałki dusz ludzi, którzy|cię kiedy¶ kochali i już nie kochaj±.
Mog± to też być nadzieje,|które pokładali w tobie twoi rodzice.
To jest taki drugi rodzaj.
Wszyscy mamy na sobie takie ¶wiatełka.
Naprawdę. Japończycy już nawet|umiej± to mierzyć.
/Samotari/ |
