Ostatnio juz prawie udalo mi sie 'umrzec'. Prawie na nowo wyzbylbym sie emocji i stal beznamietnym androidem. Chcialem juz oddalic sie znowu w te bezuczuciowa pustke zapomnienia i wypalenia.
Jednak pewna osoba przypomniala mi ostatnio co to jest DOTYK. (Jesli to czytasz, to wiesz, ze mowie o Tobie.,0)
Obudzilo sie znow z zapomnienia i odretwienia to olbrzymie, przytlaczajace wszystkie mysli pragnienie DOTYKU, pragnienie, ktorego nie mozna ugasic, i ktorego nie mam nawet mozliwosci spelniac.
Mimo wszystko DZIEKUJE
BARDZO CI DZIEKUJE!
za zycie...