![[Rozmiar: 29777 bajtów]](skin/_reka_mordercy/artd1.gif){kind=small}
| 2007.05.08 23:31:42 link komentarz (1) | Osiemnaście lat, pełnej 'la vida loca', te osiemnaście to jakieś 2 razy mniej, niż dotychczas zdążyłem litrów czystego etylu ugościć w żołądku, a 18 razy więcej stłuczonych butelek po piwie, mówią po osiemnastcę to już z górki, a mnie bardziej pasowałoby coś hydropodobnego, gdyż mnie raczej synomizuje się – popłynę. Mam niezły kąt okiem wokół, na conajmniej 18 różnych gatunków charakteru, jedni tracą młodość przy książkach, drudzy tracą szanse już w młodości na lepszą starość, zastanawiam się do której skrajności mi bliżej, imałem się wielu poważnych imprez, kłopotliwych kłopotów, a także spraw odgórnie śmierdzących bez wąchania, ale pamiętałem też o książce, pilnowania klasy z rocznikem, kiedy zewsząd mam takie przypadki, że łatwo mogłoby mi się to pomylić, nie mam czego żałować, przez pięć ostatnich lat żyłem w pompie, korku i szkolnej ławce, mam się za przykład tego, który wyważył racjonalność - z szaleństwem, pierdolić model życia nastolatka, jesteśmy zupełnie nowym modelem, tylko modelem, bo do wzorca brakuje Nam jakieś 0.5L mniej na każdej imprezie. Chciałem wstawić tutaj notkę życia, ale najlepszy linijki poszły na Karwie, piszę to na naprawdę mocnym kacu, wybaczcie błędy logiczne i składnie, nie mogę czekać, bo ten materiał muszę zkronikować na bierząco. Byłbym pominął - specjalnie dla tych, przyszłościowo, ku przestrodze pouczania mnie i takich jak ja, dekalog mojej melanżowej działalności, moja jedyna religia, mój dorobek, moje doświadczenie, mój skarb. Wszystko zaczyna się w GKO, takiej sali dla imprez gdzie rzeźnikiem na parkiecie od kilkunastu lat jest 'Jesteś Szalona', śpiewane przez krępawą kobitke o grubej kości, jak pierwsze koperty wręczane mi raz po raz od rodziny, obiad i miarka za prawo jazdy, później żeby nie jeździł za szybko, to poszły szybkie z dziadkami, kiedy prędkość trochę naginała przepisy wystawione od ojca, poszedłem hamować na parkiecie. 1. Zabawa. Czas, czas, czas, pijackie doświadczenie, w odróżnienu od tych, którzy swym mały mądrym paluszkiem wytykają mnie od degenerata, nauczył mnie dystanstu, potrafię odnaleść się w każdym miejscu, towarzystwie i chwili, alkohol nauczył mnie luzować, balować... i tańczyć ; ) Nie żeby ten balet był melanżem roku, ale warto wyświetlić go dla pełnego obrazu mojego maratonu... W niedziele obudziłem się o rok starszy, to fatalnie, ale już koniec z proszeniem lumpów o flaszke, dzwonienia do starszych kolegów, kłamania: 'na impreze nie biore dokumentów', cholernie przyzwyczaiłem się do tego szczeniactwa, myśle że będe tęsknił. 2. Wspomnienia. Po przeciwnej stronie światopoglądów od tych konserwatywnych mędrków, alkohol i impreza dają mi bogactwo wspomnień, których nie wytworzą Wam książki, podarują Wam wybranki życia w kwiecie młodości, tego przykładne życie prawione rodem z ambony Wam nie dostarczy. W niedzielny wieczór postanowiłem oznajmić to najbliższemu gronu, użyłem do tego trzy razy pół z fabryki PietrAunt Co; do tego kubki, ławki w Jordanku, pękło w moment, a G***y rozszalał się konkretnie: 'prysnął bo mu trysnął', 'ale mnie komar uuuuupierdoooolił, to wiecie co on się musiał najebać...'; tego było więcej, a Nam gęby szczerzyły się, jak psom z działek obok - rozdrażnionych przez hałas, półtora litra bajzlu tego wieczoru to był początek, wraz z G*****m przyprzypłynął drugi litr i z dwa sześciopaki browarów i powoli zmierzaliśmy ku końcowi, chlanie przeniosło się do klatki i tam się skończyło, wyprosiłem gości z klatkowskiej i zmęczony usiadłem na schodach, z mojej prawej kieszeni coś wyturlało się na schody – zielony Lech, nie mogłem go odmówić skoro sam wprasza się na impreze, piłem go dobre 15 minut, ale trudno powiedzieć ile było to dokładnie, problemem było dźwignąć się po tym chmielu, usadziłem Leszka, mocnym chwytem (trzy razy) łapałem poręcz, zgrywusce zachciało się żartów, gdy już odbiłem się ze schodów pożegnałem kolege i udałem się w proces trzeźwienia. 3. Używki – Bajzel. Naprzeciw cieście babuni, herbatki z owoców leśnych i wspólnym śniadaniu coniedziela tuż przed nauką, poznałem energie prochu, banie piguły, chill-outu trawki, smak wielu wódek od górnych półek, po te które leżą w lodówkach melin, o których straszliwych konsekwencjach zażycia czytaliście tylko w lekturach od biologi – jak widać idzie przeżyć. Proces trzeźwienia okazał się zbyt krótki, toteż rankiem czułem jeszcze w głowie szum procentów, z szumu, zrobił się tępy hałas łupiący mnie trwale po mózgu, latając po nerwach, synapsach, szalejący w obręgie mojej czaszki tak szybko i donośnie, iż musiałem to powstrzymać – 4 ibupromy max, to jeszcze na tego wariata było mało, dopiero wieczorna fifka + trzy Tyskacze wyciszyły hałas do melodii, melodii jaką daje odużenie. 4. Zatrucie alkoholwe – kac. Wbrew Waszej migrenie i bólu oczu od zapachu i małych literek w pozycji bibliograficznej, ja rankiem potrafiłem wstać ledwo widząc, a wyostrzenie nozdrzy niosące woń śniadania przywoływała torsje, jest się czym chwalić, skądże, ból ten sam, przypomnę o neutralizacji stresu w przypadku częstych, dobrych melanży... To może być sposób na nerwy przed sprawdzianem, Móżdzyczki. Pierwszy maja, poza Świętem Pracy, od dwóch lat to również dzień wstąpienienia Polski do Unii Europejskiej, a z tym liczy się tyle wątków, co znajomych uciekło mi na wyspy, więc większą możność umysłu skoncentrowałem na tych których sidła lepszego życia, przykryte są tańszym i szerzej dostępnym alkoholem. Na Żaby i Maryśki urodziny, trafiłem do 2Face po wcześniejszym kopceniu blantów i browarem z Groszkiem... 2Face – jest małą słynącą z cotygodnoiowych imprez drumowych piwnicą jednej z kamienic powszechnie znanej Piotrkowskiej, ma dwie izby, kwadratową i bardziej pociągłą, jest lokalem wodzącym mi na pamięć Lokomotywę 2, bo i klub niniejszej zabawy - zapomniał o ciekawej estetyce. 5. Kluby. Zwiedzyliście wiele klas, szkół, księgarni, restauracji, teatrów, może nawet wystaw, jeżeli chodzi o abstrakcje - widziałem ją w sedesach wielu lokali, niezłe sztuki widziałem na niejednym parkiecie, dużo przeczytałem ostrzeżeń i złotych myśli czekając na drinka i na podniebienu poczułem dynamikę wielu imprez, żywiołowość ogroma klubów, gust kultury seksu, dragu i alkoholu - odór gorszego, ale nocnego życia. W krwi pływała mi jeszcze sobotnia wódka, a tutaj stała już nowa 0.7L czystego Absolwenta, ufundowanego przez Jeża jako prezent dla Nas, na jego rocznice urodzin, z braku kielonów – dobry kufel, z braku popity – dobre piwo, z braku pieniędzy – pyszna pięćdziesiątka, z braku odpoczynku i dobrego snu – solidna odcinka. Po dwóch setkach, plus dwa razy pięćdziesiąt, stale podlewanych browarem, wylądowałem w miejscu gdzie już niedziele o mal nie skończyłem, w klopie, tutaj film rwie mi się, aż do wyjścia z roztańczonego podziemia, wyjść pomogła mi bramka, a dojść do domu Kasia z Karolinką, do domu wszedłem już o własnych siłach, lecz zabrakło mi jej na rozebranie się, zasnąłem jak dziecko po dniu w Disneylandzie – w moment. 6. Zerwany film – odcinka. Wstyd? Wasza jedyna odcinka spotkała Was podczas gorączki w anginie, ja choruje od tygodni co tydzień, przez tydzień wypierając się następnej, to chore, dla mnie to głęboki powiew życia, dla Was głęboka czerwień na bladych policzkach. Ten środowy poranek, był dla mnie najtrudniejszy, gdyż trudno było mi przypomnieć sobie wiele rzeczy, czym prędzej poderwałem się pod prysznic, byłem jeszcze dobrze nawalony, nie miałem ochoty na posiłek, pojechałem szukać telefonu, przeprosin i łyku powietrza - wszystko znalazłem. Zapakowałem bagaże, wsmażyłem płytę i ruszyłem w dalsze dzieje tej notki... 7. Kłopoty. Wielokrotnie je miewałem, w porównaniu do znajomych, przydarzają mnie się rzadziej, aczkolwiek nie sposób ich pominąć, też je macie, przed i po klasówce, zgubienia notatki, lub zgrozo podebraniu mamie złotówki na ksero. Stary Opel Astra, stał na rogu asfaltu z boiskiem mojej Szkoły Podstawowej, na jego karoserii opierał się G****i pogwizdując wesoło, fotel kierowcy zajmował Jego brat, a my czekaliśmy na wódkę i G***ego, bałem się podróży samochodem, może nie tyle ja, co mój żołądek, przejechaliśmy w tempie odlotu mojej poprzedniej imprezy – błyskawicznie. Wystarczyło jedno Tyskie, ażebym obudził się z letargu, drugie rozweselające mój ponury nastrój i pierwsza miarka przypalanki własnej produkcji, obawialismy się jej słodyczy tymczasem ta wódka smakowała bardzo zwyczajnie, czyli kiepsko, cóż, ważna jest możliwości jej posiadania, rozlaliśmy połówke i ponownie wybraliśmy się na miasto i wtem humoru osiągnał odpowiedni pułap, spacer przebiegał pod patronatem Tyskiego – w moim przypadku, a chłopaków – Lecha, powróciliśmy na działke przechodząc do konkretów do litrowej butelki mocnej czterdziestoprocentówki, podczas tej libacji, śpiewom i wrzaskom nie było końca, boombox huczał w opcji 'sąsiadauwagnawetnieusłyszysz', w domku melanżu już nie szło dokończyć mimo, iż litr pękł, w gotowości stał już drugi, G****i wyłapał odcinkę i miskę, a G***y nie pozwalał mu zasnąć, z tejże komedi rodziła się burza wrzasków i ryczenia śmiechem, aż w końcu nie wiedzieć kiedy - światła zagasły. 8. Żyganie. Kilkalat ćwiczeń, praktyk i treningu dają dziś owoc rzadkości tego ceremoniału, nie zapominam o latach kiedy wymiotowanie kończyło impreze, choćby chwila jej zakończenia dawno powinna minąć, mam to wkalkulowane w każdy wypad na miasto czy plener. Poranek powitałem 9. Zrycie. Przy tym punkcie uśmiecham się promieniście i pokazuje Wam fuckersa Mędrki, przez lata życia na imprezie moja osobowość poznała dystans, luz i pojebane poczucie humoru, Tobie brakuje nawet ostatniego i to przed 'poczucie', śmieszy Cię Maraton Uśmiechu, żarty o dzwikach i pedofilstwie gorszą, bawisz się dobrze przed komputerem, a my sypiąć bzdury na melanżach, u Was biurka pełne w papierach, u Nas papiery na biurkach psychologów. Poranek przywitałem podwójnym Lechem, jebać zakaz klinowania, musiałem okiełznać drganie łap, przez te delirium nie mogłem osłodzić mięty, doszło do problemów przy pisaniu smsa, nadeszło prasowanie czasu, ból nerek, a na koniec zapaść trzustki, konieczny był powrót do domu, absolutnie zakazany kolejny flirt z wódką, nie wspominając o króciutkim romansie z Tysią, albo Lesławą, powrót dzień wcześniej był dla mnie bardziej bolesny - niż kłucie w lewej stronie brzucha. 10. Choroby. Wiem, nie jestem już tak zdrowy jak przed pierwszą połówką, picie, palenie, ćpanie niosą schorzenia, lecz pamiętajcie Mądrusie, wszyscy kiedyś padniemy, może nawet jutro, i wtem zestawiom Nas, Wy jeszcze bez doktoratów, a ja nic... i tylko w garści szalone życie pełne wrażeń pojebanego melanżowicza. Moje śnięte wejście w dorosłość, brawo, nie zakończę tej notki błyskotliwą refleksją, przepiłem bystrość gdzieś w toastach, nie okrągła osiemnastka w metryce mnie zmieniła, zmieniła mnie Majówka w Uniejowie 07', od dziś moja melanżowa kariera dzieli się na wszystko przed... i po tych wakacjach. ALWAYS READY TO DIE! |