nie rozumiem jak ludzie mogą przywiązywać się tak bardzo do rzeczy, przecież to wszystko jest gównowarte.. tak chuchają na swoje telefoniki, na odtwarzacze, komputerki, jak widza moja pomalowana klawiaturę wykrzywiają dziwnie usta, śmieszne nie??
Obsypujemy się górami doczesności by życie było łatwiejsze i nawet trudno powiedzieć kiedy się w tym gubimy, kiedy one stają się naszym głównym celem zżerając to czym żyliśmy wcześniej, wiem wiem nic nowego, ale to tylko dlatego, ponieważ po raz wtóry przekonałem się, że w obliczu choćby cienia złudnej wolności, owa materialność nic dla mnie nie znaczy, moja Wielka Przygoda w tym roku, jeżeli szczęśliwie się dorysuje - zakończy się w turcji, podróż do bułgarii jest już osnuta planami miastami ulicami i przyrodą, dalej rodzimy swoje fantazje o książce z wierszami i śpiworze
czuje już zapach sierpnia, zapach złudnej ucieczki od tej kultury i miejsca, zapach na chwile rozpiętych kajdan gdy będę grał w teatrze nie wiedząc nic o scenie budynku przeznaczeniu i eryniach wściekle i zjadliwie uśmiechniętych



'Gdzie słońca blask i cienie drzew
Do tej co na mnie w życiu czeka
Do życia znowu nieś mnie nieś
Biała Lokomotywo'