w zlewie została sterta naczyń. to dokąd mam jechać? do gdańska. kasa na paliwo jest. o resztę będziemy się martwić na miejscu. o nic nie musimy się martwić,mówi. wrzucam kierunkowskaz. wylotówka na poznań. ma wyjebane,to jego słowa. lubię ten jego spokój. kompletnie nie pasuje do mojego nieogarnięcia,zbyt podzielnej uwagi i potrzeby wiecznie zajętych rąk. lubię,kiedy tak ze mną rozmawia. tak rozmawia się tylko nocą.
wsiadamy do windy,patrzę na nas w lustrze i śmieję się z naszego wyglądu. no tak,nie wyglądamy,jakbyśmy właśnie z randki wracali. lubię go za tę codzienność,wiesz. czuję się trochę jak starsza pani,która jedzie na wczasy w dresach,żeby było wygodnie i z największą torebką,jaką miała,żeby się kanapki na drogę zmieściły. postraszył,że nauczy grać w tenisa. nie miałbyś cierpliwości,mówię z tą miną małej dziewczynki,która zaraz po zakończeniu swojej wypowiedzi wystawi język albo strzeli balonem z gumy do żucia. a może jeszcze kiedyś się zdziwisz,jeżeli się okaże,że do tenisa akurat mam talent,o! i w tym miejscu ów różowy jęzor zostaje wystawiony.
to które traki ci się najbardziej podobają? nie wiem,cholera,trudne pytania mi zadajesz. bo wiesz,bo ja trochę inaczej na ciebie patrzę i znam z tej łagodniejszej strony. o tylko twoją subiektywną opinię pytam. o moją subiektywną opinię? lubię ten jego wajb. to jest moja subiektywna opinia,której nie wypowiem głośno,bo jestem jeszcze upartą małą lolitą w trampkach,która w odpowiedzi na wszystko robi kolejnego balona i starszą panią w dresach,która jedzie na wczasy i uważa,że nie ma nic gorszego od braku kanapek na drogę i nachalnych bab.
nie uciekliśmy. przecież nie mogłam uciec,bo w zlewie została sterta naczyń.

Ten Typ Mes - Jak to!?. no nie mogę mu odmówić uroku.