***



Sławomir Różyc - pieśń o obcinaniu paznokci




już samego rana gubimy się w sobie
właśnie twój uśmiech odławiam w durszlaku



na szybkach serwantki w tacce na owoce
gdzie widać zarys i jędrność spojrzenia



ale najbardziej kapiącą z kąpieli
w skąpych majteczkach z piętą na fotelu
z włosami w strączkach nurzaną w grejpfrutach



będziesz figlarną kiedy ucho do mnie
zamigocze różem przez rude pasemka



słońcu przez okno gorzką czekoladą
bo nie nadąża z piersi kołysaniem



zaraz wychylisz nakrapiany nosek
klatka po klatce słońce twe odbicie



tam cię wysoko na mil sześć tysięcy
rozwiesi ptactwu niebieskiemu w chmury



może się zdarzyć gdy rozchylisz uda
skrzydłem błogiego doświadczając kształtu



od bieli majtek namokłych w kąpieli
będą nam spadać kolejno z przestworzy







... spoglądam na pieśń mojego zakochania tak niedawno, i tak mi dziwnie ...

tak mi smutno




*