Zapominanie to rzecz trudna i czasochłonna. Teraz zwijam się w kłębek i wystawiam kolce. Proszę mi nie przeszkadzać, problem tkwi we mnie i tam muszę go znaleźć, namierzyć i zlikwidować. Jak w szpiegowskim filmie. O właśnie, byłem przecież w czwartek na Spy Game. Powiem szczerze, nie wiem czym recenzent z Polityki tak się zachwycał. Za dużo było moim zdaniem w tym filmie scen retrospekcji. Można było czasami troszkę się zgubić. Niemniej nie żałuję, że na niego poszedłem. W następny czwartek szykuję się na Na własną rękę z Arnoldem. A wpiątki na razie nie będę chodził w wiadome miejsce. Byłem wczoraj i upewniłem się tylko, że jej widok przeszkadza zapomnieć. Będzie mnie więc teraz mniej na zewnątrz a więcej wewnątrz, trzeba trochę posprzątać tą moją osobowość po tym tornado jakie przez nią przeszło. Zmiana ludzi, zmiana otoczenia. Takie tam.