Cieżkie rozmowy....
..przedwczoraj klejna klotnia z kierownikiem...
cisnienie tak nam podniosl ze o niczym innym przez cale popoludnie w pracy nie rozmawialysmy...
Wkurzylysmy sie i stwierdzilysmy ze zrobimy zebranie na nastepny dzien z kierownikiem i mu powiemy co do niego mamy...
wypisalysmy sobie liste problemow do omowienia..
takie pare punktow.... napisalam na kompie:

Kierowniku!
Serdecznie zapraszamy na spotkanie dotyczace organizacji pracy.
Spotkanie odbedzie sie w pokoju 107 o godz 14.55

(podpisy i pieczatki,0)

..i polozylysmy mu to na biurku..

Wczoraj zdenerwowane poszlysmy do pracy...
..bo albo nas opieprzy i bedziemy miec przerabane..
...albo odwroci wszystko w zart..
..albo jakos sie dogadamy!..

wchodze do pokoju a tu zastepca naczelnika i nasz kierownik... czekaja obydwoje na zebranie...
normalnie to mialysmy strach w oczach.. ale slowo sie rzekło..

wiec polecialo wszystko po kolei...
prace.....
zmiany....
rejony...
to ze co drugi dzien minimum musimy prace do domu brac..
jak mu powiedzialam ze chcialam go w weekend na kawe zaprosic zeby mi pisma pomogl pisac i zobaczyl jak to ciezko, to powiedzial o jakims winie i kolacji przy swiecach...brrrrrrr
sprawiedliwosci...
niesprawieldliwosci...
co zrobilysmy..
czego nie..
ufff..

i chyba dogadalismy sie....
znaczy od wrzesnia inaczej podzieli prace i zmiany (mniej popoludniowek,0)
sam naczelnik tego dopilnuje....
ze jak bedziemy miec obojetnie jaki problem czy klopoty z kolezankami z dzialu to od razu mu mowic...
ze wszystkie przepisy bedziemy od niego do reki dostawac.....
i t d....
rozmowa trwala ponad godzine i kierownik poszedl do domu...
buzki nam sie usmiechnely i ruszylysmy z zapalem do pracy..:,0)
zobaczymy co z tego wyjdzie...