2002.11.26 00:18:24
link
komentarz (4) |
smutek.....samotność.......żal......
tych uczuć jest we mnie zbyt dużo. niestety... wiem, jak się ich pozbyć... myślałem, że nigdy, przenigdy tego nie zrobie....ale jednak... jest tylko jeden sposob... pewny... jednak czy na pewno? raz już spróbowałem i co? dalej tu jestem... obiecałem, że nigdy więcej tego nie robię...... pamiętam to, jakby to było wczoraj.... szpital, smród, starzy ludzie, rozmowy z lekarzmi.... do dziś wiedzą tylko 4 osoby rodzice wychowawczyni i babcia..... myślą, że zapomniałem..... ja nie, ale oni? .... oni tak. łatwo się zapomina o rzeczach, które nie dotyczą nas samych.
nie, nie jestem nienormalny... nie mam rozdwojenia jaźni, ani żadnej choroby umysłowej. ogarnia mnie pustka... ciemność.... mój zawsze świetny humor, skorość do żartów przeminęły, tak jak usycha liść.
jeszcze nie wiem... może nie?
|
