17:22 / 19.02.2005
link
komentarz (3) |
Nie mów dość,
Gdy braknie tchu, by schwycić myśl
Ulotną tak, jak grzmotu błysk
Gdy w każdej chwili
Coś zniknie gdzieś, umilknie znów
By potem trwać w niebycie snów,
W powodzi łez, nicości ran
Nie mów dość
Zaprowadź do
Odwiecznych wrót, gdzie
Wiedzie sosen krzyk
Bo tam jest Twój dom
a szklany świt odpowie Ci,
na ciszę słów
Nie mów, że
Nie możesz iść, bo drogi szmat
I sił już brak i ciężko tak
Wyprostuj się, odetchnij znów
Nabrałeś sił by dalej żyć
Więc ruszaj w świat by zbawiać go
I nie stój tak
Nie mów, że
Nie dojdziesz tam, bo sensu brak
I czujesz że to trudne tak
Przywitaj dzień
To twój czas
By dalej żyć..........
|
