19:01 / 11.12.2011
link
komentarz (13) | ******
Sławomir Różyc. Nie ma Ofelii w ogrodzie
nie wchodź do mego ogrodu
bo w moim ogrodzie buszują orzechy i świerk
róża przez sen potrafi nadgryźć palce kolcem
i tylko świerszcze pragną usidlić odwieczerz
wydzwaniają odwieczne zaklęcia ostrogą
Pani świerszczy prowadzi w dusznej trawie o takt
w czyjej dłoni tamburyn ? wypogadza się słońce
choć tu czarne trójkąty miało cisnąć i perz
to pląsanie zbiegające się zewsząd ostrogi
aż ściśnięte z pąsem w grządkach georginie
proszą tykowate słoneczniki sąsiada :
Wyślijcie kosmiczny telegram do Aldebarana -
...sstworzymy tu dom ciepły orzechy i świerk ...
a róża trucicielka ? przez nią nie przychodzisz
brakuje płaczu dzieci kołowania pszczół
wytnę czuby trawiaste Pani z tamburynem
... nagle cisza o jeden ruch kosiarką ręczną
stoję drapię się w gardło jak hodowca drobiu
trzeba będzie w kusej trawie umieścić tabliczkę :
Tu leży z prawdziwej miłości przecięta
Karenina z Aldebarana
czasami trafiają się takie wiersze które nigdzie nie można dopasować. Leżą miesiącami w szufladzie
i czekają na jakaś obszerniejszą publikacje. Zaś ten, jeden z cyklu wierszy o Annie Karenin,
okazał się tak ciekawy, że mój tłumacz z Uniwersytetu Humboldta trafiając nań przypadkiem,
natychmiast dokonał tłumaczenia na język angielski
ma on tez delikatna choć wielopoziomową kompozycję odwołuje się do : Dzieła Lwa Tołstoja,
do przypadków miłości nieszczęśliwej, do przeżyć osobistych w jakimś stopniu, i do spojrzenia
dosłownie kosmicznego snując założenie , że właśnie stamtąd pochodzą społeczności koników
polnych np. ..
czyli wiersz niełatwy , a gdzie sobie obcują najlepiej trudne dla czytelników wiersze ?
właśnie na nlogu. A tak przy okazji - Skąd nas naprawdę tutaj przywiało ?
*
|
