11:38 / 01.09.2003
link
komentarz (3) | " Pie¶ń o żołnierzach z Westerplatte "
Kiedy się wypełniły dni
i przyszło zgin±ć latem,
prosto do nieba czwórkami szli
żołnierze z Westerplatte.
( A lato było piękne tego roku ,0).
I tak ¶piewali: Ach, to nic,
że tak bolały rany,
bo jakże słodko teraz i¶ć
na te niebiańskie polany.
( A na ziemi tego roku było tyle wrzosu na bukiety ,0).
W Gdańsku stali¶my tak jak mur,
gwiżdż±c na szwabsk± armatę,
teraz wznosimy się w¶ród chmur,
żołnierze z Westerplatte.
I ci, co dobry maj± wzrok
i słuch, słyszeli pono,
jak dudni w chmurach równy krok
Morskiego Batalionu.
I ¶piew słyszano taki: - By
słoneczny czas wyzyskać,
będziemy grzać się w ciepłe dni
na rajskich wrzosowiskach.
Lecz gdy wiatr zimny będzie d±ł,
i smutek kr±żył ¶wiatem,
w ¶rodek Warszawy spłyniemy w dół,
żołnierze z Westerplatte.
|
