Nie cierpię kiedy ludzie się usprawiedliwiają. To takie bezcelowe. Kiedyś, jako dziecko, uważałem, że mogę np. nie pójść do szkoły, o ile będę miał co najmniej 3 uzasadnienia. Durna dziecinna zasada. Co mnie obchodzi, że ktoś się rozchorował. Gdyby mnie obchodziło, to bym się sam spytał. Kluczowe jest to, że coś nie wyszło i trzeba na to zaradzić, a nie uzasadniać, dlaczego nie wyszło.