Brakuje mi tańca. Brakuje mi baletu. Brakuje mi skakania po scenie, wiedząc, że rodzice i znajomi są na widowni. Brakuje mi adrenaliny związanej z wyjściem na scenę. Co będzie jak się potknę albo zapomnę kroków? Albo nie będę w stanie zrobić danej figury? A później tylko czysta satysfakcja.

Brakuje mi pływania. Chodzenia na treningi i ostrego dawania sobie w dupe. Wychodzenia z basenu tak zmęczoną, że ledwo trzymającą się na nogach, ale szczęśliwą. Zmęczoną tym co było moim szczęściem. Brakuje mi krzyków i bluzgów trenera oraz nawoływań ratowników: 'nie skaczcie z trampoliny tak!'.

Brakuje mi też innych niby mało ważnych rzeczy. Ale UWAGA: chyba znowu zacznę trenować pływanie. Tylko muszę wyzdrowieć.