nie jest źle. chodzę ulicami które przez ostatnie dwa lata zdążyłam poznać lepiej, niż znam samą siebie. to osiedle, które w sobie rozkochałam z wzajemnością, tu się nawet ekspedientki nie zmieniają i pamiętają moje imię, wiedzą jakie palę papierosy i że poproszę dwie paczki. nie ma wiatru znad Bałtyku, ale jest inny, też spoko. miasto oddycha równo, jak zawsze.
tylko, że ja nie jestem u siebie. zabierz mnie stąd, chodź ze mną, chociaż zupełnie nie wiem, dokąd. kurwa, błagam Cię.