dostałam paczkę, w niej kilka drobiazgów, książki, kolczyki, płyty z filmami, pendrajw z muzyką. nie powiem, że to jest moment, w którym na love spada fortepian, bo to się stało już przecież dość dawno temu, ale myślałam, że to już jest za mną, wiesz? dla mnie to zawsze było śmieszne, podział rzeczy, które nagle przestały być wspólne, chociaż przecież były. nie wiem, czemu dopiero teraz i nie rozumiem, dlaczego w ogóle, ale czuję się mniej warta od kawałka papieru, w który On to wszystko zapakował; nie miał nawet tyle jaj, żeby mi to oddać osobiście, albo chociaż tyle rozumu, żeby nie oddawać wcale.

Bartek odesłał mi rzeczy.

powinnam pójść do fryzjera jeszcze raz, chociaż dopiero od niego wróciłam w super nastroju. spieprzyłeś mi dzień, pojebie.