Gdy człowiek w czarnym kapturze
przystawił pistolet do mego czoła
przez zęby wysyczałem
No dalej, strzelaj
lecz on postrzelił mnie w ramię

Gdy ponownie wycelował pistolet w mą skroń
wykrzyknąłem - Zabij mnie !
wtedy przestrzelił mi drugie ramię
zaraz potem straciłem kolano

Mój krzyk przybrał barwę krwi
a może to moja krew krzyczała
nie wiem
czarny kaptur wciąż milczał

Gdy z ust mych w końcu wyrwało się
Nie strzelaj
poczułem nagłe ciepło i ulgę w mej głowie
nie było już krzyku ani purpury
zniknął też człowiek w czarnym kapturze

        Czy prawdą jest zatem
        iż wolność jest tylko tam
        gdzie nie ma rozumu ?

1999, Mrągowo