... Witaj slodkie nic_nie_robienie - pomyslala o swoich planach. Porozrzucane ksiegi, powydzierane kartki, przepalony kociolek, dzis to wszystko bylo bez znaczenia. Czarny Kot zniknal z zasiegu wzroku, a tak miala ochote wziac go na kolana, poglaskac, podrapac za uchem. No ale trzeba uszanowac kocie obyczaje...

A wiec stalo sie! Wreszcie wolne. Do tego stopnia marzylam o tej chwili, ze nawet sprzatanie mnie nie przeraza [!!!]. No dzis na przyklad w ramach relaksu ja prasowalam, a pan Bocelli spiewal, czyli wszyscy robili to, co potrafia najlepiej ;) A jeszcze na jutro mam sie zameldowac na spacer z moja malutka (przyszla) chrzesnica. Ja bardzo chetnie! Wszystkie zajecia nie wymagajace zbytniego (czyt. praktycznie zadnego, no dobra - zadnego) zaangazowania szarych komorek sa dla mnie w sam raz!

A poza tym chcialam zauwazyc, ze czytelnie nie zawsze sa miejscami sluzacymi procesom poglebiania wiedzy. W najwiekszej w miescie, na drugim pietrze mozna siasc przy przeszklonej scianie. Widok stamtad jest dosc egzotyczny, ze sie tak wyraze. Szare budynki z szarym podworkiem? Nie, to by bylo za proste. Szare budynki z szarym podworkiem, a do tego jeden budynek otynkowany na rozowo! :) i jesli ktos lubi obserwowac, to jest to swietne miejsce. Na parapecie jednego z okien wylegiwal sie kot, inne bylo cale zastawione kwiatami, ale tak bujnie rosnacymi, jeszcze inne myl polnagi mlody mezczyzna [no nie moja wina, ze akurat to robil, jak ja mialam najszczersze checi sie uczyc ;)]. Rozowy dom posrodku szarosci swiata. Fajne!

I chyba wypadaloby sie wyspac! Taaa, to jest zdecydowanie dobry pomysl! Czego i Wam zycze! Milego!

... Bylo jej wstyd, najzwyczajniej w swiecie. Nie spisala sie, jak na czarownice przystalo, wrecz mozna powiedziec, ze zawiodla. A to uczucie rownie 'przyjemne' co zbyt ciasne buty - uwiera i nie daje o sobie zapomniec, nie pozwala skupic mysli na innych sprawach. Gdyby nie czujnosc Czarnego Kota ('czujnosc przede wszystkim' to jedna z podstawowych zasad przez niego wyznawanych) byloby jeszcze gorzej. W niej wdziecznosc mieszala sie ze wstydem, a kocisko spalo, zadowolone z siebie, i zdawalo sie nie pamietac tego, co zrobila. Westchnela cicho: ma nauczke na przyszlosc...
Dzis o 13.35 oficjalnie nadeszla Wiosna, jak podaly wszystkie zrodla informacji, ale Zima chyba nie wierzyla w to do ostatniej chwili, bo nieco chaotycznie sie pakowala, i zapomniala miedzy innymi zabrac mroz. Teraz po niego wrocila i jeszcze wprasza sie do Wiosny na herbate. No tak sie nie robi Zimo!
Bylam dzis w jedym z moich ulubionych miejsc, i to nie sama! Moj towarzysz okazal sie podatny na jego piekno, na moje wysilki w roli przewodnika mniej, a szczerze mowiac - w ogole - ale to moze dobrze, bo to zawsze jakas wskazowka, ze nie minelam sie z powolaniem ;) nie dla mnie snucie opowiesci o zwiazkach przeszlosci z terazniejszoscia.
A na to, co bylo potem, wolalabym spuscic zaslone milczenia. Powiem tylko, ze od dzis moge robic za ksiazkowy przyklad rozwazan pod tytulem 'Nigdy nie wierz kobiecie' ;) Ale co tam, wpadki zdarzaja sie i najlepszym, a co dopiero takim, co maja zielono w glowie - tak to sobie tlumacze. Bedzie dobrze!

Milego!